ரோஸ்

அண்ணே விட்டுடுங்க
 

:))
 

முழுசா புரியல்ல. சில ஆளுங்கமேல கிண்டலுன்னு மட்டும் புரியுது. சாப்ளின் கிளிப்புக்கு நன்னி
 

டேய் உலறூவாயா இது என்னடா சிங்கலமா சமசுகிரந்தமா?
 

Many thanks for the Chaplin link. It took me fifty years back to Malaya. Youtube has become a retrospective treasure trove
 

The person using the name chandran.raja is ........
 

காஸா பிரச்சனைக்கு ஆக்கிரமிப்பு என்று ஓலமிடும் மாற்றுக்கருத்தாளர்கள் கிளிநொச்சியைக் கைப்பற்றியதற்குச் சனாதிபதி அவர்களிடம் நன்றி சொல்லி மண்டியிட்டது அருமை.
 

காஸா பிரச்சனைக்கு ஆக்கிரமிப்பு என்று ஓலமிடும் மாற்றுக்கருத்தாளர்கள் கிளிநொச்சியைக் கைப்பற்றியதற்குச் சனாதிபதி அவர்களிடம் நன்றி சொல்லி மண்டியிட்டது அருமை.
 

பதிவுகளில் மாட்டுக்கருத்துக்கார ராமராஜன்களைக் கண்டுபிடிப்பது எப்படி?
1. பதிவை விமர்சித்துப் பின்னூட்டமிட்டால் அனுமதிக்கப்படாத, ஆனால் அதற்குப் பதில் நக்கல் வரும் பதிவு வைத்திருப்பவர்கள்

2. காஸாவிலே ஹமாஸுக்காக அழுதுகொண்டு, கிளிநொச்சியிலே ராஜபக்ஸவை வரவேற்கும் பதிவு போடுகிறவர்கள்

3. முப்பதாண்டுக்கு முன்னால் மேற்கிலே பிரபலமான கருத்து, கவிதை, கட்டுரை, கதைகளை தமிழிலே அள்ளி விதைப்பவர்கள்

4. பணத்துக்குப் பிணம் வாய் தொறக்கணும் என்று வாய்க்கரிசி போட்டு மகிழ்கிற பதிவர்கள்

5. செல்ல மச்சாளை ஊரிலை பூனை கடிச்சுப் போட்டுது என்று அழுது ஆதாயம் தேடிக் கொண்டு யோக மச்சானுக்கு லா சப்பலா இருட்டடி போடுகிறவர்கள்.

6. ஊரிலை சகோதரியைப் பூனை பிராண்டிப்போட்டுது என்று வைத்து அழுது படம் எடுத்துப் பிழைத்துக்கொண்டு அடுத்த ஊர் மாட்டுக்காரன் வீட்டு ரேடியோப்பாட்டுக்கு ஜன்னலை உடைத்து வாய்க்குள்ளே பழஞ்சீலை திணிப்பவர்கள்

7. எண்பத்து எட்டிலை என்ரை அண்ணனைப் பூனை கடிச்சுப்போட்டுதப்பா என்று அரற்றுவது மட்டுமே பத்திரிகை நடத்தும் தகுதிக்குப் போதும் என்று நினைப்பவர்கள்

8. அடுத்தவன் விற்க வைத்திருக்கும் பாடசாலைப் புத்தகங்களிலே அடாவடித்தனமாக வன்முறை ஜனநாயகத்துக்கு எதிராகப் போராட்டக்கவிதை வீறு கொண்டு எழுதத் துடிக்கும் சோத்திசேனாதிபதிகள்

9. பூனைகளிலே பெண்பூனைகளும் இருப்பதைச் சொல்லி நக்கல் செய்வது மட்டுமே பெண்ணெலிச்சுதந்திரவாளித்தனம் என்று நினைப்பவர்கள்

பல்லியின் பட்டியல் தொடரும்
 

பல்லித்தேவன் அந்த மாதிரி லிச்ட் போட்டிருக்கிறியள்
 

யூலியன் இனி உம்மட புளொக்குக்கு எதிராயும் கையோப்ப வெட்டை நடத்தப்போறாருங்கள் பாரும். நீரும் வலுபேமச் ஆகப்போறீர்
 

சொல்திட்டங்களை உதிர்த்துக்கொட்டும் மாற்றுக்கருத்தாளர்கள் என்றாவது செயல்திட்டங்களை முன்வைத்தேனும் பார்த்திருக்கிறீகளா?

சிரிப்புக்கும் வேதனைக்கும் உரிய செய்தி என்ன என்றால், காட்டுவேங்கைப்புலி கதை முடிந்தால், இந்த வீட்டுவளர்ப்புப்பூனை கதைகளும் முடிந்துவிடும்.
 

மாற்றுக்கருத்தாளருங்க செயல்திட்டம் இல்லாதவீங்களா? ஏங்க இது கிண்டல்தான?

பல்லி பட்டியல் மேல படிச்சிருக்கீங்கல்ல? மாட்டுக்காரவேலங்களோட செயல்திட்ட பட்டியல்தான அது? என்ன! திட்டமிட்ட செயல் பட்டியலா? என்ன நக்கலா? ஓவருங்க
 

This following Opinion got appeared on The Island. Is there any real person, Sebastian Rasalingam in Toronto? May be he is one of these ஊத்தையம சுத்துமாத்துக்கருத்துக்கண்டாயம காடர்யம

The twilight of Tigers in Lanka and their rebirth across the sea by Sebastian Rasalingam, Toronto

Kilinochchi has fallen, and the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) have began to withdraw from entrenched positions in Elephant pass etc., to vacate towards Mullaitheevu and the jungles which are about one thousandth of ‘Eelam’. The palatial underground bunker of Prabhakaran is believed to be in Mullaitivu. However, it is now a total certainty that the Sri Lankan army will capture Mullaitivu as well, and hence the bunker would be of no avail. Since Prabhakaran is a man who cannot give up, it is totally unlikely that he would remain in Mullaitivu, waiting with the "kuppi" in hand. While the lower-rank LTTE and the civilian hostages head towards Mullaitivu, Prabhakaran would have already headed north, and across the sea to safer heavens where the flag of the Cholas can be unfurled in a safer, clandestine location. Various political groups in Tamil Nadu, Kerala, as well as in the "international Community", would find in Prabhakaran a valuable figurehead that they would want to use for their own ends. Prabhakaran, too, would see that his objectives would run parallel to the objectives of these Tamil-Nadu hosts. If Prabhakaran died, they would need to re-invent him.

If we hark back to the historical chronicles, (or to the early history of the LTTE), we will see that time and again Vanniyar chieftains ran to the Cholaland for protection and support, while other Vanniyar chieftains looked for support from the King of Kandy. The so-called "Jaffna Kingdom" existed only as a manifestation of the strength or weakness of the Sri Lankan power as pitted against the Chola power. Sinhalese chiefs have also run to India when they needed support or sustenance.

It should be remembered that Tamil Nadu is a theater of operations that is quite familiar to Prabhakaran and his associates. The Tamil diaspora also has excellent connections in Tamil Nadu and Kerala, both at the political level and at the commercial-cultural level. While Victor Karunairajan writes the usual hate-mongering article reminding us of old wounds, racial discrimination etc., he at least rejects the interference of Tamil Nadu politicians in Sri Lankan affairs, noting that "Tamilnadu politicians have largely used the Sri Lankan problems to promote their own political goals on the subcontinent" (03 January, The Sri Lanka Guardian). But Prabhakaran and his backers who are pushed to the wall would be willing to accept some back-scratching to get back on the roll again.

LTTE sympathizers like Chandi Sinnathurai come out with the real truth of Tamil militancy. It has nothing to do with racial discrimination which could have been settled easily if attempts were made to build bridges between the two communities. The Vadukkoddei resolution of 1976, as well as the 1949 proclamation of the Ilankai Thamil Arasu Kadchchi (ITAK) clearly asserted that the Tamil struggle is for "driving out the Sinhalese from the Traditional Homelands of the Tamils". Chelvanayagam asserted that the Tamils can use the example of the Indian struggle for driving out the British from India as the role model for a programme of civil disobedience in Sri Lanka. It was this programme of civil disobedience, and the call for a separate Tamil homeland, while also talking of Federalism (in English), that destroyed goodwill, trust and all possibilities of a constitutional settlement between the two communities.

Bandaranaike and the Senanayakes were not racists. In marked contrast, Chelvanayagam was a racist who successfully polarized the Tamils, and egged on the Sinhala nationalists to react to his civil disobedience campaigns with violence. This approach of creating violence and reaping the ill-gotten benefits of the backlash was the modus operandi which came to a climax in the black July of 1983. Prabhakaran, who took the torch of violence from the militant youth groups launched by Amithalaingam and Chelvanayagam in the 1970s, tried to create more and more violent "Black-July" hits by attacking emotionally sensitive targets like the Temple of the Tooth, but to no avail. Prabhakaran did manage to drive out the Sinhalese and the Muslims from the "Traditional Tamil Homeland", as envisaged in the dreams of "Thanthi Chelva".

Meanwhile, the Tamil diaspora has completely forgotten the meaning of morality. Its commitment to "driving the Sinhalese from the Tamil Homeland" was the cherished end, and any means to this end were justified. Recruitment of children for the war, the creation of Black-Tiger suicide cadres, attack on civilian targets, suppression of dissent within the Tamil community, assassination of individuals who uttered "inconvenient truths", spread of false propaganda, etc., etc., were also accepted by the diaspora which was led by the highly privileged rich Tamils who had aspirations totally different to those of poor rural Tamils. The Tamil clergy also pawned their moral sense in return for heady political frenzy a la the LTTE. One One of them called for the use of Kilinochchi wine in church rituals, feigning to be totally innocent of possible political and moral implications of such a call. The suicide explosion in Colombo, hours after the declaration of the fall of Kilinochchi, and similar previous atrocities by the LTTE are routinely ignored by the Victor Karunairajan, Sinnathurai and other who rush to fault the government which has, in a mere two years, wiped out a terrorist organization which has destroyed the poor Tamils while claiming to liberate them. These morally demented individuals have called for sharing power with Prabhakaran, and holding "meaningful dialogue" with this odious man whose hands are stained with the blood of innocent Tamils, Sinhalese and Muslims.

It is once again this immoral diaspora which will buttress the Tigers in their twilight hour. Chandi Sinnathurai, writes in the January 03 issue of the Sri Lanka Guardian that the "struggle for self-determination of the Tamils will need to continue". Unlike Karunairajan, Sinnathurai is a true Chelvanayagam ideologue who recognizes that the issue is NOT racial discrimination, but the creation of a "Tamil Eelam". In effect, even if there had been no discrimination whatever in an ideal Sri Lanka or Ceylon, that would not have been sufficient as the sine qua non of "regaining the traditional homelands" needed to be met. That is, civil commotion to achieve that end is justified!

The concept of the "Traditional Homeland", annunciated in 1949, has changed in scope since then. A new element in the equation is a wealthy, politically polarized diaspora sans morality. Now that its attempt to create Eelam in Sri Lanka has failed, it can clearly understand that the programme was doomed to failure within the confines of an island dominated by a majority which had always has a historic sense of its own identity, with its ethnic legends and ancient chronicles to give the needed patriotic cohesion. Ultimately, when it came to an extra-parliamentary struggle, the majority backed by the "Mahavamsa mindset" could deploy a crushingly large force against the minority, even if this minority has been mobilised with the help of "Tamil-nation mindset".

However, what if the "Tamil-nation mindset" were transferred to Tamil Nadu? India is struggling on all fronts, virtually in every state, trying to check guerrilla movements and independence struggles. Its armies have always failed against terrorists. The types of entrenched discrimination that exist in Indian society are more atrocious and shocking than anything that existed in Sri Lanka during the offing of the ITAK struggles. India has outlawed even the discussion of self-determination by any ethnic group. But, the LTTE, already a banned organization, is bothered by such legal niceties. As long as the Eelam idea seemed easiest to achieve in Sri Lanka, it was the correct place to attempt to launch the Tamil Arasu programme. Now the Eelamists will move the LTTE to Tamil Nadu, and use it to grow in strength and if possible return to Sri Lanka, at a later date. The Eelam idea is too big and too potent to be confined to the shores of Sri Lanka.

The episodes of the Mahavamsa would replay itself, of course in a different, modernized form, but with the same old underlying themes, with new actors who are but avatars of the old. If these new actors accept that the arena of battle should be within the democratic path, then perhaps the Sinhalese, Tamils, Muslims etc., can all co-exist. Indeed, the majority of the non-diaspora Tamils have accepted co-existence and rejected separatism. It is in the interest of minorities to insist upon the parliamentary path. Outside it, the extra-parliamentary struggle is dominated by the principle of pure might. The Chandi Sinnathuaris, Ponnambalams, the TNA politicians and other supporters of LTTE terror tactics can look forward to agitating in Tamil Nadu, Malaysia, South Africa and other potential theaters of Eelam.
 

/சிரிப்புக்கும் வேதனைக்கும் உரிய செய்தி என்ன என்றால், காட்டுவேங்கைப்புலி கதை முடிந்தால், இந்த வீட்டுவளர்ப்புப்பூனை கதைகளும் முடிந்துவிடும்./

அப்போ அந்தோ சாமி மார்க்சோட ட்ரவலிங் அலவன்சு என்னையா ஆவும்? டைரக்டா இண்டியன் சென்ட்ரல் கவண்மெண்டே மாசா மாசம் குடுத்துருமா?
 

கிருஷ்ணாயம, ராஜசிங்ஹாயம, ஈவியெஸ்ஈயாயம, ஞானேஸேக்காயம, அபுஹஸனாயம, குமாரேதொரயாயம என்பதான ஸ்ரீலங்கம்பலத்தரசின் அருமந்தாரை ஸ்லோக வரிசை எல்லாம் விட்டுவிட்டீர்களே
 

ரொட்டிஎம்பெட்டியம

Calling "Soul"less Kilinochchi a"ghost" town is an understatement - eyewitness account
by B. Muralidhar Reddy in Kilinochchi

A team of selected media persons were taken by the Sri Lankan government to Kilinochchi town that came under the control of the Armed forces after the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) withdrew from their former de – facto administrative capital.

Among the journalists was B. Muralidhar Reddy the Colombo correspondent of the Chennai – based “The Hindu”.
 

In a separate development the N.Ram, the Editor – in – Chief of “The Hindu” had a telephonic conversation with Sri Lankan President Mahinda Rajapakse


N. Ram’s first person report is also reproduced below –
http://transcurrents.com/tc/2009/01/post_241.html#more

Post-Kilinochchi, President Mahinda Rajapaksa expects the Sri Lankan armed forces to make rapid advances and capture Elephant Pass, which controls access to the Jaffna Peninsula, and other key targets in a short while. He is confident that, in the near future, the fighting cadres of the Liberation Tigers of Tamil Eelam will have nowhere to go outside the jungles of Mullaithivu district in northern Sri Lanka.
 

RottyEmbedwithSLA says -

/the only trace of life in the town is stray dogs and cows./

Stray Dogs - SL Military ?
Holly Cows - Madras Media Mafia ?



Curious Chris
 

Curious Chris - பேரில்லாத பொணம்
 

Rather than complaining on net, why can't the tamil bloggers organize a strong protest in front of The Hindu office in Chennai? Here you are wasting your time lamenting and chestbeating.

Arm with Tamil media and Tamil TV media, go and do a full day strong protest to expose Ram and his filthy media. Don't you have the courage? Are you only able to shout in blogs? Shame and useless.
 

கடைசி ஒரு புலி இருக்கும் வரை போராட்டம் தொடரும், கடைசி ஒரு புலம்பெயர் தமிழன் இருக்கும் வரை போராட்டத்திற்கான பங்களிப்பு தொடரும். அந்த கடைசி இருவரின் பின்தான் போராட்டம் நிறைவு பெறும் அது வரை போராட்டம் தொடரும், போராட்டவழிமுறைகள் மாறுமே ஒழிய போராட்டம் என் றும் மாறாது.
 

பல்லி சொல்வது இதையா
http://www.satiyakadatasi.com/2008/12/24/சீமானும்-செல்வியும்/
http://inioru.com/?p=1403
 

பயாகரன் புளிகளின் சித்திரவதை முகாமிலிருந்து தப்பினார் என்பதை புளிகள் தரப்பு முழுமையாக அன்றே மறுத்திருந்திருந்தது. பயாகரனின் நிமிடத்துக்கு 300 சொற்கள் சித்திரவதை தாளாது முகாமிலிருந்த புளிகள் சயனைட் குப்பியைக் கடித்துத் தப்பித்துக்கொண்டதே உண்மையிலே நடந்தது என்று பாழ் பல்களைக்கலகத்திலே தெரிவித்திருந்தனர்
 

பொய்தமிலன், டீபில்லன் இவங்கலுல ஒருத்தர காவலுக்கு விட்டிருக்கனும். அவரு 300 சொன்னா இவனுக 3000 சொல்லிருப்பானுக. அவரு குப்பி கடிச்சிருபாரு